ARTUR KIJEWSKI: Feministki i homoseksualiści przesadzają!

W strukturze klubu mamy jasny podział. Przewodniczącym jest Adam Koszada. Ja jestem tylko jednym członków kaliskich struktur PiS. Nie czuję się liderem. 

Ze strony centralnych i lokalnych władz partii nie otrzymałem żadnego sygnału, że moje działanie jest niezgodne z linią Prawa i Sprawiedliwości. Wolność rynkowa i kwestie związane z własnością, które są mi bliskie, zawsze mocniej utożsamiano z partiami prawicowymi niż z lewicą. 

Nie nazwałbym tego w ten sposób. Bardziej uważam się za konserwatystę, któremu bliżej do wolności gospodarczej. Jednak moje poglądy nigdy nie wychodzą poza myślenie dobrze pojętej prawicy.

Trudno powiedzieć, żeby któreś z nich wywoływało u mnie złe emocje. Uważam jednak, że do polityki i życia publicznego nie powinno się mieszać pewnych rzeczy, o których wcześniej dyskutowano tylko w zamkniętych kręgach. Homoseksualiści i feministki chcą to robić. Każdy ma prawo mieć własne poglądy i przyjmować postawę, która jest mu najbliższa. Jednak w przypadku feminizmu wskazówka coraz bardziej i coraz częściej przechyla się w drugą stronę. Spójrzmy na instytucję Rzecznika do Spraw Równego Statusu Kobiet. Według mnie to jest jakaś bzdura! Kobiety w Polsce, zgodnie z Konstytucją, mają zapewnioną równość. A pewnych rzeczy się nie przeskoczy. Pod względem siły fizycznej panie nigdy nie prześcigną mężczyzn. W związku z tym niektóre zawody będą dla mężczyzn bardziej wskazane. 

Nie! Ja również jestem przeciwny takim związkom. Definicja rodziny jest jasna. Aby na świat przyszło naturalnie poczęte dziecko, potrzebni są mężczyzna i kobieta. 

Margaret Thatcher kiedyś powiedziała: "Nie idź za większością, bo nigdzie nie dojdziesz". Świat zawsze bazował na sprawdzonych i konserwatywnych poglądach. O tym, że odejście od tych zasad nie oznacza nic dobrego, świadczy obecna sytuacja demograficzna. W krajach Europy Zachodniej nastąpiła degrengolada rodziny. Ostatnie protesty we Francji związane z posunięciami prezydenta Hollande'a pokazały jednak, że ludzie mają z tyłu głowy coś na kształt bezpiecznika, który w pewnym momencie się włącza i pokazuje, że przekraczamy pewną granicę.

Sprawa już dawno powinna być rozstrzygnięta! Niestety, mamy z tym problem. Przypomina to trochę sytuację z lustracją. Czesi i Niemcy byli w stanie się z tym uporać i mają spokój. W naszym kraju wciąż tego nie zrobiono. Podobnie jest ze Smoleńskiem. Od trzech lat nie możemy odzyskać wraku samolotu, który jest naszą własnością, i którym powinny zająć się polskie służby. To nie najlepiej świadczy o naszym państwie.

Nie myli się ten, kto nic nie robi! Ostatnio słyszałem opinię córki jednej z ofiar, bodajże posłanki lewicy, która przyznała, że w pracach kolejnych komisji zajmujących się sprawą Smoleńską widzi pozytywy. W ten sposób zmusza się prokuraturę wojskową i inne służby do intensyfikacji działań. Gdyby nie Antoni Macierewicz i jego ludzie, na światło dzienne nie wyszłyby liczne zaniedbania i nie pojawiły się nowe fakty, które teraz są badane. 

Trudno to ocenić. Jeśli mamy coś do powiedzenia, to się odzywamy. Zdajemy sobie sprawę, że nie w każdej kwestii mamy rację. Nasze stanowisko staramy się jednak zawsze przedstawić w normalny sposób. Nie pchamy się na siłę do mównicy.  Nie potrafię odpowiedzieć, czy koalicja nas się obawia. Na pewno ma ona zdecydowaną większość, więc nasze pomysły, niezależnie jakie by one nie były, z reguły są utrącane. 

Raczej nie. Ale boli fakt, że wiele naszych propozycji jest odrzucanych. A te najlepsze, po pewnym czasie i kilku drobnych korektach, koalicja rządząca przedstawia je jako swoje.

My robimy swoje. Staramy się monitorować wszystkie bieżące tematy, a podczas prac w komisjach i na sesjach przedstawiać swoje zdanie. Zdarzają się jakieś szybkie akcje, gdy trzeba zareagować na bieżąco i w dość ostrym tonie. Ale nikt nie może nam zarzucić, że robimy to poniżej pewnego poziomu.

To chyba jest przypadek. Pracuję w Komisji Edukacji, której przewodniczy Adela Przybył. Być może w trakcie posiedzeń zbyt często zabieram głos, nie pozwalając, by radna Przybył była jedyną osobą, która przedstawia swoje racje. Ale ja lubię tę polemikę, ponieważ jest to wymiana poglądów na określonym poziomie. W poprzednich kadencjach też były osoby, z którymi radna Przybył prowadziła dość ostre dyskusje, a teraz są przyjaciółmi z koalicji. 

Być może to jest problem. Myślę, że formuła tego stowarzyszenia powoli się wyczerpuje. Trochę zaczyna im brakować pomysłu na siebie i na Kalisz. Za przykład może posłużyć sytuacja z obniżeniem czynszów za lokale komunalne wynajmowane przez kupców prowadzących działalność w centrum. To ruch wykonany za późno! Moim zdaniem należałoby opracować nową formułę, która przyciągnęłaby nowych dzierżawców i motywowała do prowadzenia działalności w centrum. Tak mogłoby się stać, gdyby ulga dla nich rozłożona była na pięć lat, a czynsz dla nowych najemców początkowo był minimalny, a w kolejnych latach powoli wzrastał. Oczywiście należałoby wskazać branże, które byłyby objęte tym programem, żeby uniknąć sytuacji, w której pomagamy największym graczom i w efekcie mamy ulicę pełną banków. Konserwatyści zawsze opierają się na sprawdzonych rozwiązaniach. Jeśli coś zadziałało w innym miejscu, to u nas też powinno przynieść pozytywny skutek. Podobnie jest z podatkami. W czasach kryzysu najlepiej wychodzili ci, którzy je obniżali. U nas ostatnio stawki podatków od nieruchomości i transportu poszły w górę.

Z Grzegorzem rzeczywiście znam się bardzo dobrze i dobrze nam się współpracuje. Jeśli chodzi o stowarzyszenie, które tworzy, wydaje mi się, że to będzie coś na kształt Frontu Jedności Narodu, czyli dla każdego coś miłego. Trudno mi jednak wywnioskować w jakim kierunku pójdzie ten twór. Na razie wygląda to na konglomerat różnych ludzi, w którym znajdą się pewnie jacyś banici z Platformy i przedstawiciele różnych środowisk związanych z Kaliszem. Historia pokazuje, że takie ruchy rzadko odnosiły sukces. 

Od kiedy jestem radnym z ramienia tej partii, nikt mi nie narzuca, co mam mówić i robić. Na dziś nie widzę na kaliskiej scenie ciekawszej alternatywy dla ludzi prawicy. 

Duża partia nie może sobie pozwolić na to, żeby nie mieć swojego kandydata. 

Żadna oficjalna decyzja w tej sprawie jeszcze nie zapadła. W ostatnich wyborach Adam osiągnął bardzo dobry wynik, zajmując drugie miejsce przed kandydatem Platformy Obywatelskiej, która w tamtym czasie miała świetne wyniki sondaży i była na fali. Patrząc obiektywnie, wydaje się on najbardziej naturalnym wyborem.