PRAWO. Własność rzeczy znalezionej

- Szanowny Panie, znalezienie czyjejś rzeczy jeszcze nie oznacza, że możemy ją wziąć i zachować dla siebie. W Polsce obowiązuje Ustawa z dnia 20 lutego 2015 roku o rzeczach znalezionych i to ona reguluje kwestię naszych obowiązków, kiedy znajdziemy cudzą rzecz. 

Wyżej wskazana ustawa uzależnia zakres obowiązków znalazcy rzeczy przede wszystkim od tego, czy zna on faktycznego właściciela zagubionego przedmiotu. Jeśli zna musi on niezwłocznie zawiadomić go o fakcie znalezienia rzeczy i zwrócić ją bez jakiegokolwiek roszczenia o zapłatę znaleźnego.

Powyższy obowiązek jest niezależny od rodzaju, stanu i wartości znalezionej rzeczy. To znaczy, że zwrot przedmiotu prawowitemu właścicielowi pojawi się zarówno przy znalezieniu drogiego zegarka lub biżuterii, jak i dziecięcej zabawki itd.

Jeżeli jednak znalazca nie wie kto jest właścicielem rzeczy zakres jego obowiązków kształtuje się nieco inaczej. Co do zasady zgodnie z art. 5 w/w ustawy kto znalazł rzecz i nie zna osoby uprawnionej do jej odbioru lub nie zna jej miejsca pobytu, niezwłocznie zawiadamia o znalezieniu rzeczy starostę właściwego ze względu na miejsce zamieszkania znalazcy lub miejsce znalezienia rzeczy. Używając pojęcia rzeczy mamy na myśli także pieniądze oraz papiery wartościowe, chyba że kwota znalezionych pieniędzy nie przekracza 100 zł.

Gdy rzecz znaleziona nie została odebrana przez osobę uprawnioną do jej odbioru w ciągu roku od dnia doręczenia jej wezwania do odbioru, a w przypadku niemożności wezwania – w ciągu 2 lat od dnia jej znalezienia, właściwy starosta zawiadamia o tym znalazcę oraz wzywa go do odbioru rzeczy w terminie, nie krótszym niż 2 tygodnie, z pouczeniem, że w przypadku nieodebrania rzeczy w tym terminie jej właścicielem stanie się powiat.

Mam nadzieję, że udało mi się pomóc. 

Mecenas Krzysztof LIBERDA