ZDROWIE. Imbir na zimę

Rozróżniamy dwa rodzaje imbiru, suszony oraz świeży. Suszony imbir działa rozgrzewająco na nasz organizm. Jest przy tym gorący i ostry. Wskazany jest do stosowania przy problemach z trawieniem spowodowanych oziębieniem układ trawiennego. Jeżeli nie mamy z tym problemów, wówczas należy z częstym stosowaniem suszonego imbiru być ostrożnym. Natomiast świeży imbir jest ciepły i ostry. Zaliczany jest do grupy ziół, które usuwają z organizmu zimno. Dlatego jest niezastąpiony przy przeziębieniu, które związane jest z wpływem zewnętrznego wiatru, zimna i wilgoci.

Można wyróżnić dwa rodzaje infekcji grypowych. Podczas pierwszego obserwujemy brak gorączki lub niską temperaturę, dreszcze aż do dużej niechęci do zimna, drapanie w gardle, brak pragnienia, brak pocenia, katar, kaszel z obfitymi i ciekłymi wydzielinami oraz bóle mięśni. Drugi rodzaj infekcji grypowej charakteryzuje się wysoką nawet gorączką, dreszczami, ale również uczuciem gorącą, bólu gardła z zaczerwienieniem, silnym pragnieniem, lekkim poceniem, uczuciem nagłego gorąca, katarem, kaszlem z żółtą wydzieliną, zaczerwienionymi i piekącymi oczami.

Świeży imbir podajemy podczas zaobserwowanych początkowych symptomów infekcji. Gwarantuje to zatrzymanie rozwoju dalszej infekcji, ponieważ patogen zimnego wiatru usuwany jest przez ostre i gorące właściwości imbiru. Najlepiej wypić wówczas herbatkę ze świeżego imbiru. Bardzo dobrze jest się też położyć i przebywać w cieple, żeby wspomóc proces pocenie się naszego organizmu.

Przygotowanie herbatki imbirowej nie jest skomplikowane. Kawałek imbiru wielkości kciuka gotujemy przez 10 minut w litrze wody. Pijemy później tak przygotowany gorący napój, aż do wystąpienia lekkiego pocenia. Zaleca się stosowanie herbatki imbirowej tylko podczas choroby.

Robert Chwiałkowski